Σαν αληθινοί δημιουργοί ταυτότητας, τα ρούχα μας επιτρέπουν να πούμε ποιοι είμαστε και πού αποσκοπούμε, μέσα από το σχήμα και το στυλ τους και μόνο. Ρούχα μας συνοδεύουν όταν εγκαταλείπουμε το εσωτερικό μας σύμπαν για να αναμειχθούμε με τον εξωτερικό κόσμο. Είναι οι συνοδοιπόροι μας σε καλούς και κακούς καιρούς.
Η φούστα χούλα από γρασίδι γεννήθηκε στη Χαβάη γύρω στο 1800. Το τελετουργικό αυτό κοστούμι είχε μεγάλη σημασία καθώς συνόδευε τον ομώνυμο χορό που περιλάμβανε πάνω από 300 παραλλαγές, εκτελούμενες από άνδρες και γυναίκες. Kαθεμία είχε το δικό της νόημα. Ψαλμωδίες και πρόζα συνήθως συνόδευαν τη χορογραφία, ως τρόπος αφήγησης ιστοριών ή μέσο εξύμνησης των θεών. Οι ιεραπόστολοι σταμάτησαν τους χορούς στη δεκαετία του 1830, αλλά κατά τη δεκαετία του 1870 το χούλα ξαναβρήκε τη θέση του στην κουλτούρα της Χαβάης.
